W 1928 rodzina Narębskich przeniosła się z Włocławka do Wilna. Tu Barbara ukończyła Gimnazjum i rozpoczęła naukę na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego. Lata okupacji spędziła w Wilnie; początkowo (1939 – 1941) kontynuowała naukę w Litewskiej Akademii Sztuk Pięknych, później była więźniem zakładu karnego na Łukiszkach, a na początku 1945 r. wywieziona do obozu w Jełszance koło Saratowa.

Jesienią 1945 przyjechała do Torunia i podjęła studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika – dyplom w 1950 r. w pracowni grafiki prof. Jerzego Hoppena. W latach 1956 – 1961 była kierownikiem Biura Wystaw Artystycznych w Toruniu. W 1957 r. przebywała na rocznym stypendium w Paryżu. Od jesieni 1961 roku do 1976 pracowała w Zakładzie Kształtowania Form Płaskich i Przestrzennych Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika - w 1968 uzyskała tytuł docenta.

Członek Związku Polskich Artystów Plastyków. Była organizatorem wielu wystaw indywidualnych i uczestnikiem prezentacji środowiskowych oraz ogólnopolskich – w kraju i za granicą. Otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia, min. wyróżnienie na I Ogólnopolskiej Wystawie Grafiki Artystycznej i Rysunku (Warszawa 1959), wyróżnienie i nagroda na Biennale Grafiki w Krakowie (1962, 1964), srebrny medal i dyplom członka Akademii Tommaso Campanella (Rzym 1970), medal na II Międzynarodowym Biennale Grafiki Frechen 1972.