Malarz, grafik i pedagog. Gimnazjum Klasyczne w Wilnie ukończył w 1907 roku. Jednocześnie uczęszczał do Wileńskiej Szkoły Rysunkowej. W 1908 roku podjął studia prawnicze na Uniwersytecie w Petersburgu. Swoje zainteresowania artystyczne doskonalił, uczestnicząc - jako wolny słuchacz - w zajęciach w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. Po dwóch latach zrezygnował z dalszych studiów i powrócił do Wilna. Początkowo uczył rysunku dzieci właścicieli okolicznych majątkach ziemiańskich. W latach 1918–1919 był nauczycielem rysunku w Szkole Realnej w Homlu, a w latach następnych w gimnazjach wileńskich. W 1928 r. ponownie podjął studia na wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie, zakończone dyplomem w 1934 r. Jeszcze w czasie studiów zostaje asystentem profesora Ferdynanda Ruszczyca w Katedrze Malarstwa Pejzażowego, a w roku 1937, po śmierci mistrza, obejmuje jej kierownictwo.

W 1945 r. przybył do Torunia i aktywnie uczestniczył w organizacji Wydziału Sztuk Pięknych w utworzonym właśnie, Uniwersytecie M. Kopernika. Został powołany na stanowisko profesora; był min. dziekanem Wydziału Sztuk Pięknych oraz kierownikiem Katedry Malarstwa Pejzażowego, a następnie Zakładu Pejzażu i Martwej Natury.

Malował głównie pejzaże, widoki Wilna i Torunia oraz kwiaty i martwe natury. Nastrojowe, pełne uroku kompozycje tworzył, stosując różne techniki malarskie, głównie temperę, gwasz i akwarelę – rzadziej technikę olejną. Był znakomitym grafikiem; tworzył głównie w technikach metalowych – trawionych, uzyskując malarskie efekty.

Swoje dzieła – często nagradzane – prezentował na licznych wystawach zbiorowych oraz indywidualnych, zarówno w kraju jak i za granicą, min. w Wilnie, Warszawie, Paryżu, Brukseli, Hadze, Amsterdamie, Bukareszcie, Kopenhadze, Gdańsku, Moskwie, Rydze, Berlinie i Monachium.