Artysta malarz i pedagog. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u Juliana Fałata, Teodora Axentowicza i Ferdynanda Ruszczyca – dyplom w 1912 roku. Pierwszą indywidualną wystawę miał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych – Kraków 1910. Od tego czasu wielokrotnie prezentował swoje prace w Polsce – min. Poznań, Warszawa – a także za granicą. Od 1912 r. mieszkał w Warszawie. W 1919 roku przeniósł się do Poznania. Od 1921 r. był kierownikiem Drukarni św. Wojciecha. Należał do Grupy Artystów Plastyków ŚWIT oraz Grupy Artystów Wielkopolskich PLASTYKA. W latach 1922-1926 był prof. Państwowej Szkoły Przemysłu Artystycznego w Bydgoszczy, a od 1926 prof. malarstwa dekoracyjnego, anatomii i studium aktu w Państwowej Szkle Sztuk Zdobniczych w Poznaniu – funkcję tą pełnił do 1939 roku. Po II wojnie był dyrektorem Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu (1946-1951). W 1929 roku uzyskał III nagrodę w konkursie na Polichromię Sali Sejmowej w Warszawie.

Malował kompozycje figuralne, portrety, krajobrazy, martwe natury, uprawiał także malarstwo dekoracyjne.