Grafik i pedagog. Studiował w latach 1927-1934 na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, pod kierunkiem Benedykta Kubickiego, Ferdynanda Ruszczyca i Ludomira Sleńdzińskiego (malarstwo), Jerzego Hoppena (grafika) i Bonawentury Lenarta (liternictwo); jednak dyplom uzyskał dopiero w 1939 roku. Tak wszechstronne przygotowanie było podstawą do późniejszych sukcesów zarówno w grafice warsztatowej jak i użytkowej oraz w pracy dydaktycznej. W latach 1935-1936 uczył rysunku i liternictwa w Szkole Rzemiosł i Przemysłu Artystycznego w Wilnie. W 1937 był współzałożycielem Grupy Wileńskiej – brał udział w wystawach.

W czasie wojny początkowo pracował jako introligator i rysownik. W 1942 przebywał w obozie pracy przymusowej w Parweniszkach, a następnie pracował w zakładach poligraficznych Vaizdas w Wilnie.

Po II wojnie światowej przez krótki okres pracował – jako nauczyciel rysunku – w Gimnazjum Kupieckim w Chełmie Lubelskim. Do Torunia przybył jesienią 1946 roku. Tu podjął pracę - początkowo jako starszy asystent, potem zastępca profesora - w Katedrze Grafiki na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika; w latach 1952-1954 pełnił funkcję prodziekana, a 1954-1956 - dziekana. Tworzył przede wszystkim w technice drzeworytu i linorytu, rzadziej w technikach metalowych i litografii. Prace prezentował na licznych wystawach.