[Nr ewidencyjny: 31]

 

Rysuję od zawsze. Bardzo lubię taką formę wypowiedzi. Każdy z nas jest inaczej oszlifowany przez życie. Mój, taki a nie inny życiorys zawodowy nadał kształt mojej twórczości. Jeden punkt postrzegania świata wykształciły we mnie studia techniczne. Jestem inżynierem, specjalistą od oświetlenia. Znam rysunek techniczny, myślę analitycznie, prawa fizyki są mi znane, przez wiele lat projektowałam szpitale i kliniki. 

Ekspresji, prostoty i szczerości wypowiedzi nauczyłam się pracując z dziećmi. Przez dwadzieścia lat prowadziłam zajęcia ze sztuki i teatru w międzynarodowym / niemieckojęzycznym przedszkolu. Barierę językową najłatwiej jest pokonać używając obrazów, lub tworząc obrazy na oczach dzieci. Kreatywność dzieci, ich zaangażowanie, nieskrępowana fantazja i otwartość to wartości które zawitały w moim warsztacie twórczym.

Tak pojawił się mój drugi punkt postrzegania świata. Uczestniczenie w tych dwóch różnych światach, technicznej precyzji i swobodnej ekspresji, inżynierskiej dokładności i dziecięcej fantazji spowodowało, że takie właśnie są moje rysunki. Skonstruowane surowo i logicznie, zawierają prosto i czytelnie wtopione w nie przesłania. Na podstawie moich prac i wystaw w 1992 roku zaproponowano mi wstąpienie do ZPAP.

Brałam udział w wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą.

Poprzez rysunek wypowiadam się we własny, przeze mnie odkryty i opracowany sposób. Nietuzinkowy, niepowtarzalny. Staram się pozytywnie postrzegać ludzi, nas, szukających swych miejsc, dążących do celów, odnajdywać pozytywne intencje naszych poczynań. W tym co tworzę czuję się Prawdziwa.